Week 37 - Angst

'De HEERE nu is het Die voor u uit gaat. Hij zal met u zijn. Hij zal u niet loslaten en u niet verlaten.
Wees niet bevreesd en wees niet ontsteld.'
HSV

'De Heer Zelf zal voor je uittrekken, Hij zal je ter zijde staan.
Hij laat je niet aan je lot over, Hij laat je niet alleen.
Wees dus niet bang, laat je geen schrik aanjagen.'
GNB

Deuteronomium 31:8


Angst, al jaren reis je met me mee.
Soms op de achtergrond verscholen,
soms in alle hevigheid op de voorgrond.
Soms legde je me lam en ontnam me alle moed.
Je hebt me zelfs op de rand van de afgrond gebracht,
me bijna dodelijk verwond.

Angst, al jaren reis je met me mee.
Door jou is mijn leven moeilijk en zwaar.
Soms ben je als een molensteen om mijn nek.
Je hebt maar één wens, één verlangen,
mij beroven van het doel dat God met mij heeft;
mij opsluiten op een afgelegen plek.

Angst, al jaren reis je met me mee …

Angst, al jaren reis je met mij mee,
maar langzaam brokkelt je invloed af,
en wordt jouw plaats kleiner in mijn leven.
Je nagels, worden stukje bij beetje losgetrokken,
en de wonden worden  behoedzaam behandeld
door Degene Die Zijn leven tot genezing heeft gegeven.

‘Als kinderen van God zijn we net zo kwetsbaar
als onze onwil groot is om ons om te draaien
en bij Hem te schuilen.’

Beth Moore

Persoonlijk geloof ik niet dat het altijd onwil is om je niet om te draaien om bij Hem te schuilen.
Ik geloof dat trauma’s soms zo groot kunnen zijn, dat het geen onwil is, maar onmacht;
geen onwil, maar niet kunnen, niet weten hoe.
Dit is iets wat mij in de eerste plaats even van het hart moet bij dit citaat, want soms heb je gewoon hulp nodig, voordat je in staat ben om je om te draaien.
Is het wel mogelijk?
Ja, dat geloof ik wel.
God wil immers niet dat we leven in angst en beven, dat het ons belemmert om iets te doen, wegen te gaan, ons te ontplooien, Hem te zien, zoals Hij werkelijk is.
Maar er kunnen nu eenmaal dingen gebeuren in dit leven die mensen in de gevangenis van angst kunnen brengen.
Ik laat het open of dit onwil is, of onmacht; ik geloof echter wel dat God wel bij machte is om een ieder te bevrijden.
Ik laat het open, omdat ikzelf nog steeds worstel met bepaalde angsten door dingen die vroeger zijn gebeurd en geen kant en klaar antwoord heb op de vraag hoe er dan uit te komen.
Het is een weg die ik samen met God ga en die voor een ieder anders zal zijn.
Voor de één is er bevrijding in één gebed, terwijl een ander zijn gehele leven worstelt.
Eén ding weet ik wel, straks is dat alles allemaal voorgoed voorbij.
Geen angst meer, alle strijd voorbij!
En tot die tijd …

Anders wordt het als God je de mogelijkheid geeft, iets op je pad brengt, om die angst aan te pakken, dan zou het toch wel een beetje dom zijn om dat niet te doen.
Ik wil daarbij ook zeggen, dat ik echt heel, heel erg blij ben met Gods geduld.
Dat Hij niet één keer iets wil geven of laat zien, en als je daar niets mee doet, je dan pech hebt, maar dat Hij soms meerder keren hetzelfde terug brengt op je pad en je zo de tijd en ruimte geeft om je angst onder ogen te zien en om de stappen te kunnen zetten die nodig zijn.
God bracht mij op een gegeven moment een bepaalde cursus onder ogen, waarvan ik ervoer, dat is voor mij.
Niet in de zin van: dat vind ik leuk, of dat past precies bij mij, nee, helemaal niet.
Er was niets bij dat ik leuk vond, en er was niets in die cursus dat bij mij paste, alleen dat het mij zou kunnen helpen om met bepaalde angsten om te gaan en er eventueel van af te komen.
Eigenlijk bestond de cursus overwegend uit dingen waar ik bang voor was, die ik nog nooit had gedaan uit angst voor …?
Ik durfde me echter niet op te geven, angst weerhield me: ik zou daar immers alleen heen moeten …
Hoewel ik wist dat dit een antwoord kon zijn, weerhield mijn angst mij om erop te reageren.
Echter tot driemaal toe kwam dezelfde advertentie mij onder ogen en de derde keer durfde ik geen ‘nee’ meer te zeggen, want ik besefte, dat als hetzelfde drie keer terugkomt, God het kan zijn die mij weleens iets duidelijk zou willen maken.
Toen heb ik gebeld en een afspraak gemaakt; met God en mezelf afsprekende, dat alles wat in die cursus gevraagd werd om te doen, ik het zou doen.
Mede dankzij deze cursus, kwam het begin van genezing van angst.

Inmiddels zijn we bijna 6 jaar verder en wat heb ik, met vallen en opstaan, veel geleerd in deze 6 jaar.
Het belangrijkste echter dat ik geleerd heb, maar tegelijk ook nog moet leren om steeds opnieuw in praktijk te brengen, is, om Gods woord in alles voor ogen te houden.

Na die cursus zijn er heel veel dingen nog gebeurd binnen ons gezin, in mijn leven, waarin angst mij terug had kunnen werpen in haar gevangenis, maar gelukkig, als God ergens aan begint, maakt Hij het ook af.
Tenzij wijzelf het bijltje erbij neergooien en niet bereid zijn het ooit weer op te pakken, voltooit God wat Zijn hand begonnen is te doen.

Gods woord is, ja, hoe moet ik het zeggen, … is mijn alles geworden.
Het was al belangrijk, maar nu werd het mijn wapen, mijn gids, mijn houvast.
Daarin zijn woorden van hoop, van troost, van moed, van kracht.
Daarmee kan ik de leugens van de boze weerleggen, hem de mond snoeren als hij mij belaagd, maar ook mijn gedachten en gevoelens een halt toeroepen als ze mij de verkeerde kant op doen (of dreigen te doen) gaan.
Gods woord is zo kostbaar, ook, of misschien wel juist, als je leven beheerst wordt door angst.

Het meest belangrijkste (voor mij) is wel dat God angst erkent.
Angst is een wezenlijke emotie, net als vreugde, verdriet en pijn.
En angst op zich is niet verkeerd, hoe wij er mee om gaan is waar het om draait.

Niemand kent grotere angst, dan de Here Jezus in de Hof van Gethsemané.
Zijn angst was zo groot, dat Zijn zweet werd als bloed.
Jezus worstelde en streed met Zijn angst; ook hierin is Hij ons voorgegaan!
Laten we dus niet wanhopen, als angst deel is van ons leven, maar opzien naar Degene die ons daarin kan helpen.
Jezus worstelde en streed in Gethsemané, maar Hij deed dat wel samen met Zijn vader.
Hij bleef niet bij Zijn discipelen; Hij sprak niet met hen over Zijn angst.
Hij ging met Zijn angst naar de Enige waarvan Hij wist, Die er iets aan kon doen: Zijn Vader.
En Hij zocht in de stilte van de beginnende nacht het aangezicht van Zijn Vader en stortte Zijn hart uit.
Nee, God nam niet weg wat Hem zoveel angst aanjoeg.
Wat God van Hem vroeg, bleef staan, maar Hij gaf Hem wel de troost, de kracht en de moed, die Hij nodig had om alles aan te kunnen.
God zond een engel om Hem bij te staan.

En dat mogen wij leren van de Here Jezus.
In onze angst zien op Degene die ons kan, wil  en zal helpen.
De Here Jezus koos ervoor om naar Zijn Vader te gaan, zo hebben ook wij een keuze; gaan we met onze angst naar Degene die ons kan helpen, of blijven we zien op wat ons angst aanjaagt?

In mijn gedachten komt het verhaal van Petrus die over het water naar Jezus toe loopt.
Het verhaal staat in Mattheüs 14:22-33.

Als de discipelen van de schrik zijn bekomen doordat ze ontdekken dat het de Here Jezus is, die daar naar hen toe komt, is het de impulsieve Petrus die het uitroept: Heer, als U het bent, laat me dan over het water naar U toe komen.
‘Kom!’, zei Jezus en Petrus, ziende op Jezus, stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe.
Alles gaat goed, zolang zijn ogen gericht zijn op Jezus.
Echter zodra hij zich realiseert hoe hard het waait en daarmee ziet op wat om hem heen gebeurt, zinkt hij.
Meteen steekt Jezus Zijn hand uit en grijpt Petrus vast.
‘Wat is je geloof klein! Waarom twijfelde je?’
O, wat een waardevolle lessen liggen in dit stukje!
Zien op Jezus houdt je staande!
Als wij struikelen/vallen, dan is daar Zijn hand om ons overeind te helpen!
Bid om meer geloof, om een groter geloof, zodat we minder en minder zullen gaan twijfelen.

‘De HEERE nu is het Die voor u uit gaat.
Hij zal met u zijn.
Hij zal u niet loslaten en u niet verlaten.
Wees niet bevreesd en wees niet ontsteld.’

Het zijn geen loze woorden, geen loze beloften, die Mozes uitsprak tegen het volk Israël.
Het zijn ook geen loze woorden en beloften voor ons.
Zei de Here Jezus het Zelf ook niet: ‘Ik ben met je alle dagen tot aan de voleinding der wereld!'

Opnieuw spreekt God Zijn woord; nu in het bijzonder tegen een ieder die gebukt gaat onder of leeft  in angst:
‘Ik ga met je mee!
Ik ben bij je, elke dag, elke nacht.
Ik lig ’s nachts niet te soezen, en slapen doe Ik helemaal niet.
Als Ik zeg dat ik bij je ben alle dagen, dan zijn het ook alle dagen; de nachten horen daarbij.
Ik zal je niet loslaten; laat jij Mij dan ook niet los!
Wees toch niet bang!
Laat je geen angst aanjagen!
Ik ben bij je!
Ik ga met je mee; ja, voor je uit om de weg te wijzen, de weg te banen.
Wees niet onwillig als een klein kind kan zijn, maar hef je hoofd omhoog, naar Mij.
Kies!
Kies ervoor om bij Mij te schuilen!
Ik zal je helpen!


Lieve Vader in de hemel.
Dank U wel voor Uw liefde, Uw trouw.
Dank U wel, dat U er bent voor mij, iedere dag.
Dat U met mij meegaat, voor mij zorgt, over mij waakt.
Dank U wel voor Uw geduld met mij in het leerproces van geloof, vertrouwen en gehoorzaamheid.
Dank U wel, voor Uw woord dat U hebt gegeven.
Doe mij Uw woord verstaan, begrijpen, en het gebruiken als het wapen dat U hebt gegeven.
Dank U wel, dat U niet oordeelt en mij maar opgeeft of aan de kant zet als ik zo worstel met angst, of waar dan ook mee, maar dat U mij wilt helpen en daarin soms heel geduldig wacht tot dat ik zover ben om mij te laten helpen.
Dank U wel, dat u mij daarin ook soms gewoon aanspoort, ook dat heb ik soms gewoon nodig: ‘Hup, nu niet meer zeuren en moeilijk doen, maar kom op!’
Dank U wel, Heer Jezus, dat U mij ook hierin bent voorgegaan, dat U weet, nog meer dan ik, wat angst is.
Dank U wel, dat u ook dit op U hebt genomen en aan het kruis hebt genageld, zodat ook hiervoor bevrijding en genezing is.
Dank U wel! Dank U wel! Dank U wel!
Ik bid U zo ook, lieve Vader, voor een ieder die vast zit in de gevangenis van angst.
Die lam zijn geslagen en geen stap meer vooruit of achteruit kunnen, durven.
Ik bid om Uw hulp voor hen; ontferm U vader, Heer Jezus, over hen!
Wees hen genadig!
Kom, Heer Jezus, met Uw Geest in hun angst, in wat hen angst aanjaagt en breng bevrijding, genezing.
Help een ieder van hen om de stappen te zetten die nodig zijn.
Open hun ogen daarvoor en geef hen de kracht en moed om te gaan, of ook hulp in de vorm van een persoon naast hen.
Ontferm U, Vader, ontferm U!
In Jezus’ Naam bid ik U.

- Amen -

Zie op Mij;
houd je ogen op Mij gericht!
Ik ben er
en zal er altijd voor je zijn.
Schuil in de warmte van Mijn Licht.

Wees maar niet bang,
Ik ben bij je, elke dag!
Wees toch niet bang,
je weet toch dat je met alles
bij Mij komen mag!

Niets is Mij vreemd,
niets is voor Mij verborgen!
Kom bij Mij, schuil bij Mij,
Laat Mij toch elk moment
voor je zorgen!

Ik zie hoe je worstelt,
ik zie hoe je strijdt!
Zie toch op Mij;
Ik ben Degene
die helpt, geneest
en bevrijdt!

Wees toch niet bang,
maar laat Mij je helpen!
Vertrouw Mij;
laat Mij je bloedende
wonden stelpen.


Gods rijke zegen
en een liefdevolle groet,
Rita


* Wat voed jij?
(persoonlijk gedachten rond een citaat van Max Lucado over angst uit het boekje 'Vrees niet'; boekje is overigens echt aan te bevelen)

* De uitgestoken hand
(persoonlijke gedachten rond Mattheüs 15:31)